Niet bezitten maar gebruiken
De bij Sleipnir aangesloten ondernemers gaan bewust anders om met het eigendom van hun onderneming. Bijzonder? Ja en nee. Nee omdat het goed beschouwd een vreemd idee is om te denken dat je een onderneming kunt bezitten. Ja omdat de meeste ondernemingen nog wel privébezit zijn.
Toch is er de afgelopen jaren een toenemende belangstelling voor een nieuwe omgang met 'eigendom'. In het laatste nummer van het tijdschrift Driegonaal verschenen verschillende artikelen over dit thema.
Hier een fragment uit een interview met Wouter en Kathinka Kamphuis van boerderij 't Leeuweriksveld in de omgeving van Emmen:
Een deel van jullie bedrijf is geen privé-eigendom. Een ander deel wel, maar zal in de toekomst ook aan de Stichting Mensen voor de Aarde worden overgedragen. Waarom doen jullie dat op deze manier?
Wouter: Dat is vanwege ons ideaal: in een gezonde samenleving zouden we anders omgaan met het eigendomsrecht dan nu gebruikelijk is. Aan allerlei dingen hangt nu een prijskaartje, maar dat zou wat ons betreft niet zo moeten zijn. Bijvoorbeeld aan grond. Maar grond is niet door mensen gemaakt, die treffen we aan als we geboren worden. Grond kan geschikt worden gemaakt voor landbouw, maar de hoeveelheid grond kan niet vermeerderd worden. Er is geen zinnige reden te bedenken waarom een mens bij zijn geboorte meer of minder recht op grond zou hebben dan enig andere mens. Zo zouden we het ook wettelijk moeten regelen: ervan uitgaan dat iedereen een gelijk recht heeft op grond, en dat grond dus feitelijk van niemand is.
Vervolgens zou landbouwgrond in gebruik moeten worden gegeven aan de mensen die de grond op een vruchtbare manier kunnen beheren. En daarbij zou niet geld maar vaardigheid het belangrijkste criterium moeten zijn: grond moet worden gebruikt door de mensen die daarvoor de capaciteiten hebben, niet door degene die er de hoogste prijs voor kan betalen. Zo kan de grond worden beheerd en gebruikt ten dienste van de gemeenschap.